De robot had zich verhangen

Niet opgemerkt door hulpvrager. Gevonden door zorgverlener in keuken.

Het was goed bedoeld

De verpleegkundige had al een aantal producten versleten aan de hulpvrager. Ooit verkocht de verpleegkundige farmaceutische producten maar was deze functie door een reorganisatie verloren. Maar competenties verlies je niet. Dus toen de hulpvrager de gewenste antwoorden gaf, had de zorgverlener de juiste oplossing. De verpleegkundige meende het goed. Goed voor zichzelf, goed voor scoringsdrift en… goed voor de hulpvrager. Toch?

Meedoen, meedoen, meedoen

De verpleegkundige ging de hulpvrager bijvoorbeeld WhatsApp leren. De hulpvrager had een duur mobiel geregeld voor de hulpvrager. Want: meedoen met alles en iedereen staat hoog in het vaandel. Stof daalde neer op het mobieltje. De verpleegkundige werd stil. Hierna gaf de verpleegkundige een tablet aan de hulpvrager. Want; praktisch, informatie delen en communiceren. Door het zorgteam en hulpvrager. Maar ook hierop daalde het stof neer.

Weten wat goed is

Hierna volgde het zorghorloge. Niet omdat de hulpvrager erom vroeg. Maar omdat de verpleegkundige wist dat het goed was. De hulpvrager schrok als de alarmcentrale belde. Dit gebeurt als er geen activiteit is. Dus vaak. Omdat de hulpvrager 85% op bed ligt. “Ik leef!”, zei de hulpvrager dan maar weer tegen de centrale. Het doel van dit horloge kon de hulpvrager mij niet geven. De hulpvrager kocht een cd-speler. Het enige geluid? Stof dat neer viel.

Zorgrobot

Enthousiast zei de verpleegkundige dat de hulpvrager de tweede uit de wijk zou worden die een zorgrobot kon krijgen. Had de verpleegkundige voor gezorgd; “Goed hè”. Ter activering en motivering. Zou deze robot wat opleveren? Ik was de enige die deze opmerking plaatste. Dit viel verkeerd bij de o zo betrokken verpleegkundige. De hulpvrager twijfelde ook. Zei ‘nee’. Maar liet zich overhalen. Zo’n robot zegt bijvoorbeeld “Medicatie innemen” (om 9:00 uur). Maar dan moet je wel je bed uit. En de robot? Die was in de keuken geplaatst.

Verbindingsproblemen

Tijdens de eerste week was er geen contact met de robot. Verbindingsproblemen. Tweede week reageerde de robot niet. Naam verkeerd ingesteld. De verpleegkundige zou ook dit uitzoeken. De hulpvrager kon laten zien dat alles wel goed werkte. Met bibberende vingers hield de hulpvrager een kaart voor de robot. De robot hoorde te reageren. Er gebeurde niks. De hulpvrager liet de robot voor wat de robot was. Stof dwarrelde neer, ook op de robot. Op een dinsdagochtend had de robot er genoeg van. De eenzaamheid werd de robot te veel. De robot nam zijn beslissing. Terwijl iedereen het om hem heen toch goed meende.

Laat verpleegkundige en thuiszorgteam doen wat zij horen te doen. Helpen met tijdige medicatieverstrekking en persoonlijke verzorging. De capaciteiten weten van de hulpvrager. Goed GGZ contact. Dan is er sprake van de juiste zorg.

Erhard Teunen is HR-adviseur en zet zich tevens als belangenbehartiger en coach al 30 jaar actief in voor de ontwikkeling en het (werk)geluk van professionals en hulpvragers. Hij schrijft columns over de mens, zijn functioneren, relaties en zingeving.